{gallery}skupienie.jpg{/gallery}
To już V Dzień Skupienia przeżywała 2 czerwca bieżącego roku Grupa Modlitwy Ojca Pio z Parafii św. Antoniego Padewskiego z Ostrowa Wielkopolskiego. W tym roku udaliśmy się do Pogorzelicy. W Dniu Skupienia uczestniczyło 39 osób wraz z opiekunem duchowym ks. Dariuszem Płonką.
W drodze do Pogorzelicy zatrzymaliśmy się w Śmiełowie, gdzie znajduje się wspaniały klasycystyczny pałac z 1797 r., w którym na kilka tygodni zatrzymał się w sierpniu 1831 roku Adam Mickiewicz. Pałac otacza piękny ogród krajobrazowy, który jest miniaturą parku angielskiego. Znajdują się w nim skupiska drzew i krzewów oraz rosną tam pomnikowe, pojedyncze dęby, lipy, wiązy i jawory. Niepowtarzalny klimat stwarza Ogródek Zosi znajdujący się w starym sadzie. Rosną tam tradycyjne zioła i rośliny ozdobne (także te wymienione w Panu Tadeuszu).
W Pogorzelicy, w Parafii św. Wojciecha Bpa M. i Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła powitał nas bardzo serdecznie Ks. dziekan Rafał Mielcarek były wikariusz Parafii św. Antoniego w Ostrowie Wielkopolskim, założyciel naszej Grupy Modlitwy Ojca Pio, który jest proboszczem tej parafii.
Dzień Skupienia, w którym towarzyszyły nam: ikona i relikwie św. O. Pio rozpoczęliśmy modląc się Koronką do Serca Pana Jezusa. Polecaliśmy w niej Bogu za wstawiennictwem św. O. Pio i św. Wojciecha nasze rodziny, kapłanów, chorych, samotnych i wszystkie intencje napisane na kartkach oraz te, które przywieźliśmy w naszych sercach.
Następnie została odprawiona Eucharystia w koncelebrze. Ks. Rafał przewodniczył Mszy św. odprawiając Ją w intencji ks. Dariusza z okazji V rocznicy Jego święceń kapłańskich, a ks. Dariusz w intencji naszej Grupy i wszystkich intencjach z którymi przyjechaliśmy. Homilię wygłosił ks. proboszcz Rafał na temat świętości. Nawiązał do św. O. Pio, który jest na dzisiejsze czasy przykładem drogi do świętości i wskazuje nam drogę do Sakramentów świętych: Eucharystii i Pojednania. We Mszy św. brali udział członkowie naszej grupy, czytając czytania, śpiewając psalm responsoryjny. Śpiewom pieśni i grą na gitarze towarzyszył nasz zespół muzyczny. Modlitwa wiernych była spontaniczna. W procesji z darami złożyliśmy na ołtarzu owoce, kwiaty, obrazki z relikwią św. Ojca Pio, jako dar dla tutejszych parafian oraz dary eucharystyczne. Po Komunii św. odmówiliśmy ?Dziękczynienie po Komunii św.” słowami św. O. Pio. Po błogosławieństwie uczciliśmy relikwie św. Wojciecha i św. O. Pio. Po Eucharystii uczestniczyliśmy w Nabożeństwie Czerwcowym.
Ks. Rafał po Mszy św. przybliżył nam historię neogotyckiego kościoła pw. św. Wojciecha Biskupa i Męczennika zbudowanego w 1886 roku, z charakterystyczną wieżą dominującą w krajobrazie okolicy. Pierwsza drewniana świątynia w Pogorzelicy powstała w XIII w. dzięki staraniu zakonników Joannitów z Poznania. W XVII w. erygowano parafię i nadano tytuł św. Wojciecha. W 1881 r. pożar zniszczył drewniany kościół. W latach 1886-1887 wybudowano obecny murowany kościół w stylu neogotyckim wraz z ołtarzami i organami, który konsekrowano w 1887 r. W 1929 r. ufundowano trzy dzwony. W latach 1941-1945 kościół został zamknięty, ograbiony i zdewastowany przez niemieckiego okupanta. Po wojnie świątynię odnowiono, a w 1959 r. przeprowadzono remont dachu i wieży. Od 2007 r. proboszczem parafii jest ks. Rafał Mielcarek. W ostatnich pięciu latach kościół w Pogorzelicy został gruntownie odnowiony. Na sklepieniu Kościoła zostały namalowane postacie świętych i błogosławionych. Odrestaurowano ołtarze: główny i boczne oraz odremontowane zostały zabytkowe 13-głosowe organy z 1887 r.
Następnie spotkaliśmy się przy grilu oraz przy kawie, placku i chlebie z własnego wypieku ze smalcem i ogórkami, które przygotowali Parafianie z Pogorzelicy. Za co serdecznie dziękujemy. Panowała miła i serdeczna atmosfera, wspólne rozmowy i śpiew przy akompaniamencie gitary.
Po posiłku udaliśmy się na prom i przepłynęliśmy na drugą stronę Warty. Po powrocie poszliśmy na drogę krzyżową do lasu. Rozważania prowadzili poszczególni członkowie grupy. Zastanawialiśmy się: ?czy szukam, czy pragnę, by moja droga doprowadziła mnie do drogi, na której spotkam umęczonego Chrystusa? Czy próbuję odnaleźć swoją prawdziwą drogę ? drogę wędrowania z Bogiem i pomagania Mu w niesieniu krzyża zbawienia. Prosiliśmy, aby ukrzyżowany i zmartwychwstały Bóg, nasz Odkupiciel, przebaczył nam wszystkie zwątpienia, bluźnierstwa, zdrady, odejścia i niedowiarstwo, aby nas ocalił i pozwolił nam uchwycić się Jego krzyża, który jest ratunkiem dla świata oraz zanurzył nas w swej niezmierzonej Miłości obdarzając nas życiem i świętością.
Podziękowaliśmy Ks. Proboszczowi Rafałowi za gościnność, życzliwość, otwarte serce, za wspólnie spędzony z nami czas, życząc, aby św. O. Pio wspierał Go we wszystkich sprawach życia kapłańskiego, duszpasterskiego i udaliśmy się w drogę powrotną zwiedzając zabytkowy Kościół w Lgowie, gdzie Ks. Prałat Kazimierz Walczak z wielkim zaangażowaniem i wprost zauroczeniem opowiadał o Kościele Narodzenia Najświętszej Marii Panny, który został zbudowany w 2 połowie XVI wieku z fundacji rodziny Roszkowskich. W 1 poł. XIX w. dobudowano murowaną kruchtę dwukondygnacyjną i kaplicę dla rodziny Gorzeńskich, którą powiększono o kostnicę i kruchtę w 1901 r. Restaurowany był w latach 1972 ? 1973 i 1997 ? 2000.
Następnie pojechaliśmy z Ks. Proboszczem Kazimierzem Walczakiem do Brzóstkowa, gdzie opowiedział nam o kościele św. Jana Chrzciciela z 1839-40 roku, który został wzniesiony na miejscu poprzedniego obiektu drewnianego z 1660 roku, zrekonstruowany po pożarze w 1913 roku. Charakterystycznym elementem jest ośmiokolumnowy, wysoki portyk i wieża w fasadzie zachodniej. Wnętrze jest o wystroju neoklasycystycznym. Znajduje się w nim barokowa figura św. Jana Chrzciciela z XVII wieku, w ołtarzu bocznym obraz Matki Boskiej Śnieżnej z Dzieciątkiem w sukience srebrnej z XVI wieku oraz krzyż z figurami czterech Ewangelistów z XVII wieku. To tutaj został pochowany płk. Ludwik Szczaniecki, adiutant gen. Jana Henryka Dąbrowskiego, uczestnik kampanii napoleońskich. W tej Parafii czczony jest również św. O. Pio o czym wspomniał Ks. Proboszcz wskazując na duża figurę św. O. Pio na balkonie w Kościele.
Ksiądz Proboszcz zwrócił uwagę na ciekawy obraz płaczącego Dawida z aniołem, zbierającym jego łzy. Napis na obrazie jest bardzo przejmujący; „Król Dawid raz zgrzeszył a wciąż płacze, a ty wciąż grzeszysz a nigdy nie płaczesz”.
Widzieliśmy też klasycystyczny dwór zbudowany przed 1781 rokiem, otoczony parkiem krajobrazowym ze stawem i drzewami zaliczanymi do pomników i unikatowy spichlerz wzniesiony w 1830 roku o cechach obronnych z czterema ośmiobocznymi basztami.
Zatrzymaliśmy się również w Jarocinie w Parafii Świętego Marcina ? rodzinnej Parafii Ks. Dariusza. Została ona utworzona w XIII wieku. Kościół św. Marcina w Jarocinie jest jedną z najstarszych świątyń w Wielkopolsce. Wewnątrz dziedzińca znajduje się barokowa figura św. Wawrzyńca oraz dwie wydrążone w kamieniu stare kropielnice. Wyposażenie jego wnętrza pochodzi z lat 1775-87. Uwagę zwracają bogato zdobione ołtarze, konfesjonały, stare obrazy pochodzące z XVIII wieku oraz portrety trumienne Radolińskich. Charakterystycznym elementem kościoła jest, znajdujący się na ścianie prawej kaplicy, zegar słoneczny z 1910 roku. Z kolei na wieży kościoła znajduje się zegar mechaniczny z 1849 roku. W kruchcie kościoła ulokowana jest tablica upamiętniająca moment obrania za patrona kościoła św. Marcina oraz dwa witraże z wizerunkiem św. Kazimierza oraz św. Marcina.
I tak ok. godz. 18.00 wróciliśmy po Dniu Skupienia połączonym z pielgrzymkowym zwiedzaniem Kościołów i zabytków do domu, zadowoleni, ubogaceni, pełni Bożej radości, przeżyć i wrażeń.
Zapraszamy Czcicieli św. Ojca Pio w przyszłym roku na VI Dzień Skupienia. Dokąd? Nie wiadomo, ale na pewno warto wspólnie wyruszyć za wskazaniem Ojca Pio!
Łucja, animatorka ostrowskiej grupy
