Od 1 czerwca bieżącego roku, znowu i tym razem na stałe, wystawione zostanie do publicznej czci ciało św. Ojca Pio z Pietrelciny.
Kardynał Angelo Amato, Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, będzie przewodniczył Celebracji Eucharystycznej rozpoczynającej wystawienie relikwii, zaplanowanej na 1 czerwca na godz. 11.00 w kościele Św. Pio w San Giovanni Rotondo.
Razem z nim jako pielgrzymi przybędą, aby oddać cześć relikwiom Świętego, wszyscy współpracownicy posługujący w tym dykasterium. Do koncelebry zostali zaproszeni: J.E. Michele Castoro, arcybiskup Manfredonii-Vieste-San Giovanni Rotondo; J.E. Marcello Bartolucci, arcybiskup sekretarz wspomnianej kongregacji oraz liczni kapłani, Kapucyni i diecezjalni.
Ciało św. Ojca Pio pozostanie w tym samym miejscu co do tej pory, to znaczy w centralnym miejscu krypty kościoła pod wezwaniem Świętego, przechowywane w szklanej urnie.
Decyzja ta została podjęta w następstwie licznych telefonów, e-maili, listów i nieustających próśb pielgrzymów przybywających do San Giovanni Rotondo, w których wyrażano niezmienne pragnienie, aby znowu móc się modlić przed relikwiami czcigodnego Kapucyna.
Bracia Kapucyni wraz a Arcybiskupem uznali za słuszne podjęcie tej inicjatywy właśnie w Roku Wiary, mając nadzieję, że przyczyni się ona do odnowienia dobrych owoców, jakie przyniosło poprzednie wystawienie (24 kwietnia 2008 ? 24 września 2009), a zwłaszcza do rozbudzenia w sercach licznych pielgrzymów wiary – tej cnoty, której Ojciec Pio był i nadal jest przykładnym świadkiem poprzez swój pisma, swoją duchowość, a szczególnie przez swoje wierne życie.
Biuro Prasowe Braci Mniejszych Kapucynów Prowincji ?Św. Anioła i Ojca Pio”
Relikwie. Jak je rozumieć? Czy oddawać im cześć?
Kult relikwii świętych spotykamy już u samych początków chrześcijaństwa. Początkowo odnosił się on wyłącznie do relikwii męczenników, ponieważ tylko im oddawana była cześć jako świętym. Jednakże już w oparciu o kult pierwszych męczenników Kościoła znajdujemy znaczące świadectwo, którego wartość pozostaje aktualna do dzisiaj.
Pochodzący z II wieku ?List Kościoła w Smyrnie o śmierci św. Polikarpa” mówi o trzech powodach przechowywania kości świętego biskupa męczennika:
? mają one uświęcać miejsce, w którym spoczywają,
? mają pobudzać do czci jego osoby,
? mają zachęcać wiernych do życia na wzór świętego, włącznie z męczeństwem, gdy zajdzie taka potrzeba.
Z czasem Kościół dalej pogłębiał rozumienie znaczenia relikwii dla życia chrześcijańskiego. Wskazywano na łączność świętych, którzy oglądają Boga twarzą w twarz, ze swoimi relikwiami. Rosło też przekonanie, że w relikwiach jest pewna moc i kto się ich dotknie dostąpi jakiejś łaski albo cudu. Myśl tę sprecyzował Sobór Trydencki, nie odrzucając jej, ale też broniąc się przed wejściem na drogę magicznego traktowania relikwii jako swego rodzaju amuletu. W swoim zaleceniu Sobór orzekł, że relikwiom należy się cześć, co przynosi wiernym pożytek. W uzasadnieniu mówi się o tym, że ciała świętych były świątyniami Ducha Świętego i żył w nich Chrystus. Oni dostąpią też czci w zmartwychwstaniu. Święci podczas swego ziemskiego życia żyli w ścisłej jedności z Chrystusem i łączność ta trwa po przekroczeniu bramy śmierci. Przez ich wstawiennictwo Bóg dokonuje niejednego cudu, najczęściej w miejscu, gdzie przechowywane są święte relikwie. Taki cud jest zawsze znakiem miłości i miłosierdzia samego Boga.
Mówiąc o relikwiach świętych, możemy spotkać się z ich trójstopniowym podziałem.
? Relikwie pierwszego stopnia to ciało lub szczątki, które pozostały z ciała świętego. (Możemy od razu wspomnieć, że nie posiadamy relikwii pierwszego stopnia Ojca Pio, ponieważ po jego śmierci i pogrzebie grób jego nigdy nie był jeszcze otwierany.)
? Relikwie drugiego stopnia to przedmioty związane z osobą świętego za jego życia ziemskiego. (Takimi są wszystkie z obecnie istniejących na świecie i przechowywanych w kościołach relikwii Ojca Pio ? bardzo często jest to skrawek bandaża, używanego przez Świętego do opatrzenia rany stygmatów).
? Relikwie trzeciego stopnia to przedmioty, które stały się relikwiami poprzez dotknięcie właściwych relikwii, pierwszego lub drugiego stopnia. (Taką rolę spełniają relikwie Ojca Pio umieszczone w różnego rodzaju obrazkach czy medalikach, tak rozpowszechnionych wśród czcicieli Stygmatyka.)
Obok relikwii świętych istnieją też szczególne, innego rodzaju relikwie, związane bezpośrednio z osobą Chrystusa, np. relikwie Krzyża Świętego. Kościół widzi tu znaczącą różnicę, zalecając np., aby nie łączyć w jednym relikwiarzu relikwii odnoszących się do Chrystusa z relikwiami odnoszącymi się do świętych. Jednakże wspomnienie na tajemnicę Wcielenia, na fakt, że Bóg stał się człowiekiem, aby go w całej jego pełni, z duszą i ciałem zbawić i upodobnić się do Chrystusa, z pewnością wnosi dodatkowe ważne światło i jest jednym z fundamentów dla czci oddawanej relikwiom świętych.
Dzisiaj Kościół w dużej mierze pozostawia kult oddawany relikwiom prywatnej pobożności wiernych, podkreślając, że można czcić tylko te relikwie, których autentyczność jest potwierdzona przez władze Kościoła. Zarazem też spotyka się coraz liczniejsze nabożeństwa wspólnotowe związane z osobą świętego, których jednym z elementów jest uroczyste oddanie czci relikwiom, np. poprzez ucałowanie.
Na podstawie ?Leksykonu duchowości katolickiej”
oprac. Tomasz Duszyc OFMCap
?Głos Ojca Pio” (nr 48/2007)