Każdy z nas jest kimś wyjątkowym, niepowtarzalnym i właśnie takimi ukochał nas Bóg. Warto w tym miesiącu zastanowić się w naszych wspólnotach modlitwy, czy akceptujemy to, co w naszym życiu zsyła nam nieustannie Bóg.
„Przyjąć własną historię życia”
Rozpoczęcie
Przywitanie, znak krzyża, modlitwa do Ducha Świętego. W wystroju sali, gdzie odbywa się spotkanie, można umieścić na centralnym miejscu większych rozmiarów, piękny krucyfiks.
Modlitwa Słowem Bożym
Tekst medytacji, można rozdać członkom grupy jakiś czas przed spotkaniem do osobistego rozważenia.
Każdy z uczestników ma przed sobą księgę Pisma Świętego, ewentualnie kartkę z wydrukowanym odpowiednim fragmentem. Wybrana osoba odczytuje uroczyście tekst Psalmu 139.
Następnie w modlitewnym skupieniu każdy może na głos jeszcze raz przeczytać jakieś wybrane zdanie, frazę z odczytanego psalmu, takie, które szczególnie poruszyło jego serce. W ten sposób słowa Pisma Świętego rozbrzmiewają ponownie, urywanymi zdaniami, poprzez osobiste zaangażowanie przenikając do serc wszystkich uczestników.
Gdy taki sposób modlitwy zostanie już dobrze przyjęty w Grupie, podczas kolejnych spotkań do czytanych zdań można dołączać krótkie wezwania uwielbienia, prośby, przeproszenia, ucząc się w ten sposób spontanicznej modlitwy rodzącej się ze słuchania słowa Bożego.
Prowadzący w odpowiednim momencie kończy modlitwę Słowem Bożym i przechodzi do kolejnego punktu spotkania.
Katecheza
Po modlitwie słowami Pisma Świętego, którego fragment jest głównym tekstem dotykającym tematu spotkania, następuje katecheza. Zasadniczo wygłasza ją kapłan. Jeśli kapłan uzna, że w Grupie są odpowiednie osoby, które mogłyby przygotować i wygłosić katechezę, może wcześniej powierzyć im to zadanie. Sam oczywiście jest obecny i czuwa nad wszystkim. Powierzanie przygotowania i wygłoszenia katechezy członkom Grupy może być istotnym i cennym elementem formacji, ożywiającym ich wiarę i jeszcze bardziej pobudzającym do odkrywania swego miejsca w Kościele. Oczywiście wymaga ono nieustannego zaangażowania kapłana, który cały czas prowadzi taką osobę i rozeznaje owoce rodzące się w Grupie.
Tekst Katechezy: „Przyjąć własną historię życia”
Katecheza nie powinna trwać dłużej niż 20 minut.
Dzielenie
Po wysłuchaniu katechezy następuje czas dzielenia się usłyszanym słowem. Jest to bardzo ważny moment spotkania formacyjnego. Pozwala on czynnie zaangażować się wszystkim członkom Grupy, łączy treści poruszane na spotkaniu z codziennym życiem, jest czasem świadectwa, w którym tworzą się w Grupie więzy oparte na wspólnym doświadczeniu wiary i spotkania z żywym Bogiem.
Aby dzielenie mogło właściwie spełnić swoją rolę, grupa dzielenia nie powinna być zbyt liczna, przyjmuje się, że nie powinna przekraczać ośmiu osób. Jeśli w spotkaniu bierze udział większa liczba uczestników, należy wcześniej pomyśleć o podziale na mniejsze grupki, tak by w trakcie spotkania, po skończonej katechezie sprawnie podzielić Grupę i rozpocząć dzielenie. Każda grupka powinna mieć wcześniej wybraną osobę, która poprowadzi dzielenie. Rolą prowadzącego jest rozpoczęcie i zakończenie dzielenia w małej grupie, stawianie pytań pomagających w dzieleniu, zachęcanie do świadectwa, dbanie o to, by każdy z uczestników małej grupy miał możność zabrania głosu.
Kapłan również bierze czynny udział w dzieleniu, przyłączając się do jednej z małych grup.
Dobrze jest wcześniej założyć sobie konkretny czas na dzielenie, jednakowy dla wszystkich małych grup, tak aby w miarę równocześnie zakończyć ten punkt spotkania. Dzielenie, w zależności od liczebności małych grup, powinno trwać od 30 do 45 minut.
Dzielenie można poprowadzić według następujących pytań do refleksji:
1. Czy lubię samego siebie? Czy akceptuję swój wygląd, charakter, swoje dobre i złe strony?
2. Czy wierzę w bezwarunkową miłość Boga do mnie? Czy dziękuję Mu za to, że mnie stworzył?
3. Czy potrafię dostrzec obecność Boga przy mnie we wszystkich, nawet najtrudniejszych momentach mojego życia? Czy powierzam Mu swoje zranienia?
Zakończenie
Po zakończonym dzieleniu Grupa znów spotyka się w całości. Można przekazać niezbędne ogłoszenia i zakończyć spotkanie krótką modlitwą, np. dziesiątkiem różańca w intencjach Grupy oraz błogosławieństwem kapłana.